Shkencëtarët kanë gjetur një mënyrë për t’i bërë qelizat e kancerit të trurit të vdesin nga stresi

Studiuesit kanë zhvilluar një metodë që mund të shkaktojë që qelizat kancerogjene të vdesin nga stresi.

Hulumtimi i tyre ka dhënë rezultate premtuese me glioblastoma, një nga tumoret më të zakonshme dhe agresive të trurit tek të rriturit. Kjo gjendje vlerësohet të prekë afërsisht 19,000 njerëz çdo vit në BE.

Trajtimi për glioblastoma nuk ka ndryshuar shumë që nga fillimi i viteve 2000 dhe konsiston në kimioterapi, radioterapi dhe kirurgji. Koha mesatare e mbijetesës për një pacient të diagnostikuar me këtë gjendje është 15 muaj.

Qelizat e kancerit janë të stresuara natyrshëm

“Qelizat e kancerit janë qeliza të stresuara, ato nuk janë normale, janë thelbësisht të stresuara dhe përfundojnë duke përdorur mekanizmat e reagimit ndaj stresit për të përfituar,” tha Eric Chevet, kreu i një laboratori të kërkimit të kancerit të Institutit Kombëtar Francez të Shëndetësisë dhe Mjekësisë.

“Avantazhi është se ata janë më rezistent, më të fortë dhe të aftë për të migruar, kështu që ata janë më të aftë të përballojnë streset shtesë si kimioterapia,” tha ai.

Në rastin e glioblastomës, qelizat përdorin një proteinë të quajtur IRE1 si pjesë e një mekanizmi të reagimit ndaj stresit që i bën ato më rezistente ndaj ilaçeve të kancerit. Kjo fazë quhet “identifikimi i objektivit”.

Studiuesit kërkuan të shihnin nëse ndikimi në këtë proces mund të dobësonte qelizat kancerogjene. Dhe ata sapo publikuan rezultate premtuese në revistën iScience.

Studimi ishte një bashkëpunim midis studiuesve nga INSERM në Francë dhe Universiteti i Goteborgut në Suedi.

Ekipi në Goteborg ekzaminuan rreth 15 milionë molekula, duke kryer simulime për të parashikuar se si këto do të reagonin me proteinat në trup. Njëra u identifikua si e dobishme: molekula Z4P.

Hapi i dytë ishte një test qelizor për të ekzaminuar ndikimin e asaj molekule në qelizat e kancerit.

Ata zbuluan se molekula Z4P jo vetëm që i bëri qelizat e kancerit më pak rezistente, por gjithashtu bllokoi aftësinë e tyre për të migruar – një nga prirjet që e bën glioblastomën një gjendje kaq agresive.

Më në fund, studiuesit testuan gjetjet e tyre in vivo: ata përdorën molekulën për të synuar qelizat e kancerit te minjtë në kombinim me një ilaç të quajtur temozolomide (TMZ), një lloj kimioterapie që përdoret tradicionalisht në glioblastoma.

Ata zbuluan se trajtimi i kombinuar dobësoi rezistencën e qelizave kancerogjene ndaj stresit dhe zvogëloi ndjeshëm madhësinë e tumoreve – dhe roli i molekulës Z4P ishte i qartë.

Kur përdorni vetëm TMZ, tumoret u kthyen pas një periudhe kohore – midis 100 dhe 150 ditësh. Por me kombinimin e TMZ dhe molekulës Z4P, të gjitha qelizat e kancerit u zhdukën dhe minjtë nuk patën rikthim të kancerit pas 200 ditësh.

Ç’pritet më tej?

Pavarësisht këtyre rezultateve premtuese, ne jemi ende larg një ilaçi të ri, e lëre më një pilulë mrekullie.